—   Geriatrik rehabilitasyon; yaşlanma ile meydana gelen fizyolojik değişiklikler ve eşlik eden kronik hastalıklar, sosyoekonomik faktörler, mental ve ruhsal sorunların biri veya birkaçı nedeniyle azalan fonksiyonları geliştirmek ve yaşam kalitelerini attırmak amacıyla hasta ve ailesinin de içinde bulunduğu birçok profesyonel disiplinin birlikte yürüttükleri bilim alanıdır.

—         Geriatrik rehabilitasyon, tıbbi bakım, hemşirelik hizmetleri, fizyoterapi, ergoterapi, konuşma tedavisi, psikososyal yaklaşımlar ve sosyal hizmetler ile birlikte yürütülmektedir.

GERİATRİK BİREYLERDE FİZYOTERAPİ NEDEN ÖNEMLİ?

—     Yaşlı popülasyon ile ilgili çalışmalarda kardiyovasküler, nöromusküler hastalıklarla birlikte kognitif sorunlar, görme ve işitme problemleri ve kanserin sık görüldüğü saptanmıştır. Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ)’nün 1998 yılında yayınladığı rapora göre, 65 yaşın üzerindeki nüfusun %65’inde an az 3, 79 yaşın üzerindeki grupta ise en az 4 hastalık bulunmaktadır ve genel popülasyon ile kıyaslandığında yaşlı popülasyonda düşme ve kazalar 3 kat daha fazla görülmektedir.

—     Dünyada olduğu gibi ülkemizde de sayıları giderek artan yaşlı nüfusun daha bağımsız, daha kaliteli ve topluma daha katılımlı bir yaşam sürmeleri için rehabilitasyon hizmetlerinin özellikle fizyoterapi alanlarının geliştirilmesi, yaygınlaştırılması önemlidir.

—     Geriatrik rehabilitasyonda en son prensip “optimal sağlık” kavramıdır. DSÖ’nün fiziksel, mental ve sosyal iyi olma hali olarak tanımladığı sağlık kavramı doğrultusunda rehabilitasyon; sadece bozukluk ve özrün önlenmesi veya tedavisi değil yaşlı kişinin aile ve toplum içindeki rollerini yerine getirebilmesine yardımcı olmalıdır.

—     Fizyoterapi yaklaşımlarında, her bir yaşlı için problem listesi oluşturulması, problemler için kısa süreli ve uzun süreli amaçların belirlenmesi, yöntemlerin seçilmesi, her bir amacın gerçekleşeceği tahmini sürenin belirlenmesi yaşlı ve aile ile birlikte gerçekleştirilmelidir.

—     Her aşamada hastanın bilgilendirilip cesaretlendirilmesinin önemi unutulmamalıdır. Hastanın mümkün olan en kısa sürede minimum yardımla transferlerini gerçekleştirebilmesi için yine yaşlının programa istekli katılımının önemi büyüktür. Hastanın isteksizliği (ekonomik ve diğer) süreyi uzatır. Bu nedenle ihtiyaç duyulan süre hasta ve ailesiyle konuşulmalıdır. Ulaşılması planlanan fonksiyonel seviye yaşlı ve ailesi ile birlikte belirlenmelidir.

—     Rehabilitasyon programları; yaşlıya özel olmalı, yorgunluğa yol açmayacak şekilde düzenlenmeli, farklı tipte bakım ihtiyaçlarını dikkate almalı, yaşa göre düzenlenmiş özel yaklaşımlardan oluşmalı, yaşlının durumuna özel olmalı (kalça kırığı, inme) ve taburculuktan sonraki bakım programları ile bütünleşmiş olmalıdır.

—     Fiziksel aktivite, daha güçsüz yaşlı kişiler için özellikle fiziksel yeteneklerde kısıtlama olsa bile teşvik edilmelidir. Fiziksel aktiviteye ilgi azlığı, depresyon gibi yaşlılar arasında sık görülen altta yatan faktörlerin bir göstergesi olabilir. Bu durum fiziksel aktivitenin kendisine uzun süreli davranış ve tavrı yansıtabilir. Fizyoterapistler, fiziksel aktivitenin artmasını teşvik etmede, yaşlı kişilerin istek uyandıran aktivite seviyeleri hakkındaki inanışların değişmesinde önemli roller üstlenir.

         

      Egzersiz Reçetesi :

 

 
                                                                                       Fzt.Cumali ERDEM